Kathodische bescherming

De olie- en gasindustrie wordt al vele jaren geplaagd door CO2-corrosie. CO2-gas wordt corrosief wanneer het is opgelost in een waterige omgeving. Dit komt doordat het een elektrochemische reactie tussen de stalen pijpleiding en de waterige omgeving bevordert. De CO2 vermengt zich met het water, waarbij koolzuur ontstaat en de zure vloeistof tast vervolgens de pijpleiding aan. Dit wordt vaak zoete corrosie genoemd. CO2-corrosie komt vaak in deze vormen voor:

• Pitting-type corrosie
• Mesa-aanslag corrosie

Wanneer waterstofsulfide (H2S) en vocht in contact komen met metaal, veroorzaakt dit corrosie die bekend staat als zuurcorrosie. Wanneer waterstofsulfide in water wordt opgelost, wordt het zuur en een bron van corrosieve waterstofatomen. Deze corrosieve bijproducten zijn ijzersulfiden (FeSx) en waterstof. Deze zijn bijzonder schadelijk voor boorpijpen en resulteren in de volgende vormen van corrosie:

• Uniform
• Zet
• Stapsgewijs kraken

Zuurstof reageert extreem snel met metaal. Wanneer het in boorvloeistoffen oplost, wordt het een belangrijke oorzaak van corrosie van boorpijpen. Door de snelheid waarmee boorvloeistof over een pijpleiding stroomt, zullen zelfs kleine concentraties zuurstof (zo laag als vijf delen per miljard) constante vernietiging van de pijpleiding zelf veroorzaken. In feite verergert de aanwezigheid van zuurstof de corrosieve effecten van andere zure gassen, waaronder de eerder genoemde CO2 en H2S. De vormen van corrosie die door zuurstof worden veroorzaakt, zijn onder andere

• Uniforme corrosie
• Pitting-type corrosie

Microbiologisch geïnduceerde corrosie (MIC) is een vorm van corrosie die veroorzaakt wordt door bacteriën. Bacterieel afval bevat vaak CO2, H2S en andere organische zuren, waardoor de giftigheid van de vloeistoffen die door een olie- of gaspijpleiding stromen, toeneemt. Het is te herkennen aan de aanwezigheid van zwart afvalmateriaal op het oppervlak van pijpleidingen en het kan putjes veroorzaken onder deze afvalafzettingen.